odzienie robocze, ubrania ochronne

W tym wypadku pracobiorcom użytkującym prywatnej odzieży roboczej, pracodawca wypłaca równowartość za jej stosowanie. Jednakże użycie przez pracowników swojej odzieży roboczej nie jest możliwe na stanowiskach pracy, na jakich są realizowane prace połączone z bezpośrednią obsługą maszyn i pozostałych urządzeń technicznych, albo roboty powodujące obfite brudzenie, skażenie butów i odzieży roboczej środkami chemicznymi, czy też promieniotwórczymi, materiałami biologicznie septycznymi, są nią także różnego rodzaju fartuchy –
Ubrania ochronne są majątkiem chlebodawcy. Pracodawca jest zobligowany zapewnić, żeby ubranie i obuwie robocze posiadały właściwości osłonowe i użytkowe. Obowiązkiem chlebodawcy jest również pranie, pielęgnacja, reperacja, dezynfekowanie okryć i butów. W drodze wyjątku od zasady, o ile pracodawca nie może umożliwić prania ubrań, zobowiązania w takim obrębie mogą być przeprowadzane przez pracownika, pod warunkiem wypłacania przez pracodawcę równoważnika pieniężnego w wysokości poniesionych wydatków.
Normy prawa pracy mówią, że obuwie, fartuchy medyczne i odzież robocza dostarczana jest robotnikom bezpłatnie. Dostarczana określonemu pracownikowi odzież robocza winna być właściwa z Polskimi Normami i mieć stosowne atrybuty użytkowe, lecz także powinna być dostosowana do specyfiki pracy, oraz cech cielesnych wiadomego pracownika. Odzież robocza jest mieniem pracodawcy, toteż w przypadku, kiedy umowa o pracę ustaje, pracownik jest zobligowany zwrócić ją pracodawcy.
Odpowiada Ci ten artykuł? To ekstra, sprawdź stronę urlop rodzicielski pod tym adresem. Zobaczysz tam większą ilość informacji na tego typu temat.
Zatrudniony nie może być przyjęty do roboty bez obuwia i odzieży roboczej, jeśli pracuje na stanowisku, na jakim zastosowanie ubrań jest niezbędne.